تنها تر از یک برگ
با بارشادیهای مهجورم
در آبهای سبز تابستان
آرام میرانم
تا سرزمین مرگ
تا ساحل غمهای پائیزی
در سایه ای خود را رها کردم
در سایه ی بی اعتبار عشق
در سایه ی فرّار خوشبختی
در سایه ی ناپایداریها