.:I Should Be Glad Of Another Death:.
T.S.Eliot

سلام.

در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا میخورد و میتراشد . این دردها را نمیشود به کسی اظهار کرد ، چون عموما عادت دارند که این دردهای باور نکردنی را جزء اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید خودشان سعی میکنند، آنها را با لبخند شکاک و تمسخر آمیز تلقی بکنند، زیرا بشر هنوز چاره و دوایی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن را فراموشی توسط شراب و خواب مصنوعی بوسیله ی افیون  و مواد مخدر است ، ولی افسوس که تْاثیر این گونه داروها موقت است و به جای تسکین ، پس از مدتی بر شدت درد می افزاید . آیا روزی به اسرار این اتفاقات ماوراالطبیعی ، این انعکاس سایه روح که در حالت اغماء و برزخ بین خواب و بیداری جلوه میکند کسی پی خواهد برد؟؟؟؟؟؟؟؟

                                                         بوف کور.صادق هدایت 

ما همه مان تنهاییم ، نباید گول خورد ، زندگی یک زندان است ، زندان های گوناگون ، ولی بعضی ها به دیوار زندان صورت میکشند و با آن خودشان را سرگرم میکنند ، بعضی می خواهند فرار کنند ، دستشان را بیهوده زخم میکنند ، بعضی ها ماتم میگیرند ، ولی اصل کار این است که باید خودمان را گول بزنیم ، همیشه باید خودمان را گول بزنیم ، ولی وقتی می آید که آدم از گول زدن خودش هم خسته میشود..........

                                                        گجسته دژ.صادق هدایت